Voilà un texte écrit par mon étudiant, en graphie standard occitanne :
Notez les fortes similitudes de la graphie de Stich.
LA BETIA DU GEVAUDAN
Aquel istoera esta un cònte de la Leger Nauta.
Ma grand –màire m’a cònta l’istoera de la bètia du Gevaudan, qu’avià apeuri la France en l’ans 1760 ( deza sèt cent soassanta)
Le Gevaudan esta pròche de la Margeride (de vès le sud de la Leger Nauta, e de vès le nord de la Lozere).
Le trente juinh deza sèt cent soassanta quatre, vès St Etienne de Ludgarès en Ardèche, na joèina filha de quatòrze ans èra manja per na gròssa bètia . La France èra peupla par de nombrós lops.
Los meis que vinguèran, la bètia faguèt de nombrós victimes.
Los gens la chassèrent ma la bètia se relevava totjorn.
Vès Paris, le Gevaudan èra connèissut coma le país de la bètia. Los parisiens diguèran qu’era gròssa coma un bèu, qu’aya de sabots a sas chambas de vès darrièr, e d’espinas amaï d’eicalhas sobre son còrs.
Los païsants avian peura de sortir per ramassar de boèsc, per anar quèrre las vachas en los prats, o charruiar los champs.
La famina se junhèrà a la peura.
Le monstre siguèt botar a prix neu mila quatre cent livres (9400 livres).
Quaranta soudards e deza sèt cavaliers vinguèran per tuar la bètia ; ma aquela d’aqui lur eichapava tot los còps.
Pèi, le deza-neu juinh deza-sèt-cent-soassanta-sèt ;aquò siguèt Jean Chastel, un païsant que tuèt le lop .
Era responsable de cent cinquante sèt attacas. I avià quatre vint un morts (soassanta en Leger Nauta, soassanta onze en Lozere, vint e un dins le Chantal, trei en Aveyron e un en Ardèche).
Los exagerations de los parisions an fa d’aquela bètia mai un mythe que un veritable desastre.
A la suita d’aquel istoera, le Musee de la Bètia du Gevaudan a bada à Saugues en Leger Nauta.
Accueil 
